Crowded planet, tutto bene!

We hebben al vaker geschreven over de Via degli Abati, en we gaan er hier toch weer wat over vermelden. En tegelijkertijd maken we reclame voor een paar heel fijne collega-bloggers.

Om met het laatste te beginnen (en het eerste meteen mee te nemen). The Crowded Planet (Finding Nature Everywhere) is een ongelooflijk volle blog met heel veel mooie verhalen van over de hele wereld, maar met veel Italiaanse inhoud. Als Droomhuis Italië doen we ons best, maar dit is toch wel de vergrotende of overtreffende trap. Het is het geesteskind van Margherita (uit Italië) en Nick (uit Australië). Dat verklaart voor een deel de grote Italiaanse inhoud, die ook nog eens een keertje van een heel goed niveau is. Margherita en Nick zijn fervente wandelaars, en ze schrijven meteen zo'n beetje mooi en uitgebreid alles op waar ze tegenaan (of overheen) lopen. Een aanrader voor iedereen die mooie dingen over Italië wil lezen.

En verdomd: een tijdje geleden liepen ze dus ook de Via degli Abati. Dat wil zeggen, het gedeelte van Bobbio naar Borgotaro. Als wereldberoemde wereldwandelaars bleven ze niet onopgemerkt, want de Gazzetta di Parma besteedde er aandacht aan. Op (of omstreeks) 30 juni 2018 waren ze in Bardi, zo lezen we in de krant. Als je dat leest denk je toch al gauw: misschien zijn we ze in Bardi wel tegengekomen. Als we de kunst van het selfies maken onder de knie hadden gehad, was het mogelijk meteen selfie time geworden. Of hadden we ze uitgenodigd voor een kopje thee in ons vakantiehuis, want dat ligt toch aan de route.

Hun uitgebreide verslag van de tocht leest als glorieuze reclame voor ons stukje Italië. “Via degli Abati may very well be the perfect Italian long-distance hike.” is meteen al de binnenkomer, en daar wordt een mens wel een beetje blij van. En wat te denken van de wervelende zin: “This 120 km trail across the Emilia Romagna Apennines is wild, full of history and walked only by a few hundred brave souls every year.” Ook nog eens een beetje snob-appeal. Santiago de Compostela, move over! Voor de keiharde die hards bestaat overigens de mogelijkheid om de hele route in één dag in de omgekeerde richting af te rennen (dit jaar op 27 april), maar dat zouden we de gemiddelde wandelaar toch niet willen aanraden.

En daar gaan de nijvere wandelaars. Van Bobbio (stunning Ponte Gobbo) gaat het via Nicelli, Groppallo naar voor ons bekend terrein: Bardi met zijn “imposing castle surrounded by the mountains”. Daarna gaat het verder naar Borgotaro, en dat is helemaal één groot feest der herkenning. Monastero, Noceto, Brè en Pieve di Gravago. 

Daarna op weg naar Osacca, waar je (vertel ons wat) op twee manieren kunt komen. De splitsing is bij ons om de hoek. En daarna de bergen over naar Borgotaro.

U ziet het. We draven in ons enthousiasme een beetje door. Alsof we zelf onderweg zijn. Alsof we ons zelf laten meeslepen door spanning en sensatie. “we do not recommend the Via degli Abati to solo hikers – if you fell and hurt yourself, or if something happened, it may be hard for you to seek help. It’s much better to go in pairs or small groups.” “You may also come across wild animals along the Via degli Abati – we saw deer and snakes, but thankfully no vipers. There are also wild boars in the area, and they may be aggressive.”

Zo lijkt ons deze liefdesverklaring wel voldoende. Hoewel het ook leuk is om te verwijzen naar het verhaal over de mooiste stadjes in Emilia Romagna, waar Bobbio, Bardi en Borgotaro wederom, heel instructief en inspirerend, komen opdraven.

Er zijn ook interessante verhalen over het grootstedelijke Milaan, de serie Mondays in Milan. 35 gratis dingen om te doen! De beste betaalbare restaurants! 99 redenen om van Milaan te houden! Een stuk beter dan het gemiddelde verhaal op Trip Advisor en vergelijkbare sites. Toen we ze lazen kregen we meteen weer zin om eens die kant op te gaan. Maar helaas, de komende maanden is het Laatste Avondmaal weer helemaal volgeboekt.