zondag 14 februari 2016

Rik Rensen doet zichzelf te kort

Nauwelijks was de spreekwoordelijke inkt van het vorige bericht opgedroogd (waar we vertelden dat we tegenwoordig op ons vakantieadres WIFI hebben)  of daar viel het nieuwe nummer van het immer warmhartig op de menselijke buitenkant gerichte glimblad ITALIË  magazine op onze deurmat, waarin Rik Rensen vertelt dat hij maar weer naar het postkantoor gaat omdat zijn internetverbinding niet vooruit is te branden.

Nu heeft Rik zijn mooie vakantiehuis op zo'n tien kilometer hemelsbreed van het onze. Bij ons het straatje door de berg af, over de rivier zien te komen en dan zijn berg op. Wel een stukje klimmen, want zijn berg is een stuk hoger dan die van ons, maar echt ver weg kun je het niet noemen. Het is niet dat we op een heldere dag naar elkaar kunnen zwaaien, maar we hebben (op die zelfde heldere dag) wel uitzicht op dezelfde Torre Saracena

Dus als Rik bijvoorbeeld schrijft dat hij als gevolg van falend internet een bezoek gaat brengen aan het postkantoor van Acqui Terme dan voelen wij met hem mee. Een bezoek aan het postkantoor hebben wij ook wel eens gedaan, op een marktdag om de uitdaging nog wat groter te maken. Bij binnenkomst trek je een nummertje. In ons geval was dat 160. Kort daarop werd nummer 60 naar het loket geroepen. Toen we ons oor te luisteren legden vernamen wij dat het niet ongewoon is om op marktdag allereerst naar het postkantoor te gaan om een nummertje te trekken, vervolgens de markt te bezoeken en de boodschappen te doen, zeker een kopje koffie te drinken om een uur of elf, en daarna pas naar het postkantoor terug te keren. Je was dan nog ruim op tijd om niet je beurt te hoeven missen. Theoretisch werd het ook nog mogelijk geacht er een pranzo aan toe te voegen zo tegen een uur of twaalf, maar dat werd toch afgeraden om niet de kans te lopen dat intussen het postkantoor zichzelf had gesloten. Sindsdien gaan we, als dat nodig is, naar het uiterst overzichtelijke postkantoor van Cassine, waar we toch regelmatig langskomen op weg naar de autostrada.

Maar alleen als het echt nodig is, want inderdaad heeft in Italië de moderne tijd zijn intrede gedaan en kun je tegenwoordig via internet zelfs de grofvuilophaaldienst langs laten komen. Maar waar Rik koos voor een draadje uit het dal, opteerden wij voor een signaal uit de ruimte. Want je kunt natuurlijk wel, heel furbo, een gratis aansluiting bestellen die over grote afstand dient te worden aangelegd, maar daar weten Italianen wel raad mee. Die draad komt er, onore en bella figura staan elke andere uitkomst in de weg, maar of de bits en bytes ooit met voldoende snelheid getransporteerd gaan worden is natuurlijk een heel ander verhaal.

Op zich is het een leerzame ervaring om in te gaan op een aanbieding van Telecom Italia, die representant van het oude Italië. Maar waar een maandtarief van € 40 als een aanbieding wordt aangeprezen dient een mens gewaarschuwd te zijn. Het is dan beter de blik omhoog te richten (the sky is the limit) en te kiezen voor een moderne oplossing. Het is immers niet voor niets dat draadloos internet op het bergachtige Italiaanse platteland zo populair is. Overal zijn plaatselijke initiatieven om zendmasten te plaatsen die met kleine schotelantennes kunnen worden afgetapt. Dat wilden wij ook, maar de plaatselijke kerk bleek tussen ons huis en het signaal in te staan. Daarom kozen we voor  Open Sky internet via satelliet. Geen kerk die daar tussen kan komen.


En op het gevaar af dat we op sluikreclame overgaan. Via het nummer 0141-30002 komt een deskundig klein team vanuit Asti je tuin ingereden om de bijpassende schotel van kloek formaat te monteren en de verbinding te leggen. Daar zijn weliswaar kosten aan verbonden, maar het werkt prima.

donderdag 11 februari 2016

Voortreffelijk voordelig voorseizoen

Het lengen der dagen heeft een stijgend gevoel van onrust tot gevolg. Tenminste, zo gaat dat bij ons. Ook is er sprake van een soort aftellen. Aftellen naar de dag dat de reis naar Italië weer kan worden ondernomen. Nog niet meteen de auto pakken, maar eerst een kort heen-en-weer per vliegtuig om na te gaan hoe ons huis de winter door is gekomen. En in de tussentijd een lichte vorm van bewaking op afstand, door iedere dag even op de webcam van het dichtstbijzijnde dorp de weersomstandigheden in de gaten te houden.

Ook na zo’n winter waarin het huis in de slaapstand is gezet is arriveren altijd weer een vorm van thuiskomen. Je opent het hek, je opent de voordeur, en het lijkt of je nooit bent weggeweest. Het is alleen, in maart of april, behoorlijk koud in huis, zodat je met dikke truien begint voordat een aantal maanden later de zomerhitte toeslaat.

In de tussentijd is er dan die magnifieke periode van lange dagen en aangename temperaturen die zich op de grens van voorjaar en zomer bevindt. En die we tot nu toe altijd gemist hebben, omdat de baan in het onderwijs van de betere helft van Droomhuis Italië een nogal nauwe relatie onderhoudt met het fenomeen schoolvakantie. Maar dit jaar gaan we het anders doen, en we hebben er nu al zin in.

Want we weten uit eigen (belegen) ervaring dat het in mei en juni in Italië uitstekend toeven is. Het echte Italiaanse leven is nog in volle gang, wat je in augustus altijd maar moet afwachten. En de grote toeristenstroom is nog niet gearriveerd, zodat je overal terecht kunt en iedereen tijd voor je heeft. En we zijn bijvoorbeeld straks op het juiste moment ter plaatse om weer eens een intiem concert mee te maken op het kleine eilandje in het Lago di Orta. Hoe romantisch kan het leven zijn.


We hebben ook al hoge verwachtingen over de kwaliteit van ons grasveld dit jaar. Normaal gesproken maaien we een beetje achter de feiten aan en moeten we zo nu en dan manshoog gras te lijf. Een strak gazon, voor minder doen we het dit keer niet.


En, om het praktische met het gastvrije te verenigen, we zijn nu eveneens in de gelukkige gelegenheid om vanaf de laatste week van mei onze gasten in Casa Fiorita en Casa Fiorita Stalla in deze weelde te laten delen. Tot nu toe was dat niet altijd goed mogelijk, maar dit jaar gaan we er helemaal voor. We hebben zelfs een satelliet geregeld om voor onze WIFI te zorgen. Wie belangstelling heeft voor een aangenaam verblijf in Zuid Piemonte, in een prachtige groene omgeving iets ten zuiden van het mondaine Acqui Terme, met de zee en de beste wijn van Italië binnen handbereik, moet maar eens een kijkje nemen op onze vakantiewebsite. En dan valt meteen het laatste voordeel op: de prijzen zijn ook nog eens een stuk sympathieker dan in juli en augustus.