Verwarmend!

Dat ook in Italië op elk gebied de vooruitgang hard toeslaat is op de meest onverwachte momenten te ervaren. Zo ook in het hotelwezen. Waar je vroeger knusse familiehotelletjes had met doorzakkende spiralen en exotisch vormgegeven douches is tegenwoordig alles shiny en tiptop op orde. A Norma, zouden de Italianen zeggen.

Wat ook heel prettig is (vinden we zelf) is de mogelijkheid van online boeken. Zeker als je van dag tot dag een beetje wilt kunnen bepalen waar je ’s avonds het hoofd ter ruste wil leggen bieden de hedendaagse communicatievoorzieningen ongekende mogelijkheden. We zijn wat dat betreft helemaal verslingerd aan http://www.booking.com/ (ter geruststelling: we worden niet betaald voor deze sluikreclame, we willen alleen onze ervaringen delen) waarop je echt heel veel hotels in Italië kunt aantreffen.

Anghiari, hotels aanwezig

De liefhebbers van vendor-lockout zouden zich kunnen wenden tot de vergelijkingssite http://www.lookingforbooking.nl/, een initiatief van de bekende vergelijkingssitebouwer Ben Woldring, maar dan mis je heel veel toch wel echt bestaande hotels, terwijl de hotels die wel gevonden worden in overgrote meerderheid bij booking.com vandaan komen.

Maar genoeg consumentenbondgepraat! De moderniteit heeft ook zijn keerzijde. Dat uit zich misschien in randverschijnselen, maar je kunt er behoorlijk last van hebben. Wij wel, in ieder geval. Thuis beschikken we over centrale verwarming. We hebben een moderne elektronische thermostaat, maar we negeren consequent de vele mogelijkheden van het ding en stellen de gewenste temperatuur handmatig in. Lekker makkelijk. En is het allemaal niet specifiek genoeg verwarmd naar onze zin, dan zijn er ook nog radiatorknoppen waaraan we gaan draaien.

Probeer dat maar eens in een beetje hotel. Geen radiatorknop te vinden. Het is allemaal ultramoderne klimaatbeheersing wat de klok slaat. Boven de deur bevindt zich, in het verlaagde plafond, een dreigend rooster waaraan stromende lucht ontsnapt. Type airco. En op een verdekte plek bevindt zich een thermostatisch regeldingetje met onvermoede en onbekende mogelijkheden waarmee je maar moet proberen de luchtstroom te temmen.

Een gebruiksaanwijzing wordt er zelden bijgeleverd, en je begint je er meestal pas echt voor te interesseren als de balie al gesloten is. Dan ga je aan het worstelen met cultuurneutrale symbolentaal, en vermoedt je dat ☼ warmer betekent en het sneeuwkristalletje kouder.
Soms denk je de techniek te begrijpen. Dat was het geval bij een overnachting in november in het pittoreske plaatsje Anghiari, waar de installatie voor de zekerheid al was afgesteld op de naderende horrorwinter. Het bedieningspaneel oogde voor hoteldoen bijzonder overzichtelijk, en dat had ons aan het denken moeten zetten.

Omdat het te middernacht in de kamer nog een graadje of 24 was, en we van koel slapen houden, kozen we voor de mogelijkheid van afkoelen. Binnen tien minuten was het 26 graden, en hoe verder we naar links schoven in onze instellingen, hoe harder de temperatuur opliep. Toen we hieruit een systematiek dachten te mogen afleiden en we instellingsmatig naar de andere kant gingen overhellen, werd het toch nog steeds warmer. Niet lang daarna, in kleffe tropische omstandigheden, deden we het enige wat je dan nog kunt doen (in de omstandigheid dat je niet over een stevige hamer beschikt): we schakelden de airco uit. Gelukkig kon er wel een raam open.