 |
| Resultaat van de truffeljacht |
Dames
en heren, we hebben ze! Meteen het einde van een zekere onzekerheid. We zijn
met Luigi in de auto met klanten onderweg om enkele huizen te bekijken als het
bericht binnenkomt. Niet helemaal in de vorm van een persconferentie, maar op
de smartphone verschijnt wel een foto waarop de slachtoffers staan afgebeeld.
Beter bewijs lijkt niet mogelijk.
De
dag ervoor hadden we het er al even over gehad: het eten van truffels, exquise
lekkernij in de oktobermaand. Truffels (tartufi), is dat niet het exclusieve
voorrecht van Toscana (waar de zwarte truffel floreert) en Piemonte (waar Alba
de hoofdstad is van de nog exclusievere witte truffel)? Dat blijken we toch
verkeerd te zien. Ook in de valleien van de Taro en de Ceno is de truffel in
opmars. En als de vrienden van bar/pizzeria Speedy in Bedonia morgenochtend de
juiste paden inslaan is het ’s avonds truffeltijd.
Dus
voegen we ons na een dagje rondrijden en huizen laten zien bij onze
makelaarsvrienden (en vrouwen, en kinderen) om eens helemaal los te gaan op
truffels. Of we ze in Nederland ooit eten? Het staat ons niet bij dat ooit
gedaan te hebben. Komen ze dan niet in Nederland voor? We kunnen ons niet
herinneren ze ooit tegengekomen te zijn, behalve in chocoladevorm. Wanneer het
de laatste keer was dat we ze gegeten hebben? We pijnigen onze hersens. Waar
was dat ook al weer? En hoeveel jaar geleden? We komen niet veel verder dan die
keer in Arezzo, op de dag dat daar de Mille Miglia voorbijkwam. En dat was een
hoeveelheid truffel waarvoor je een vergrootglas nodig had.
 |
| Polenta met truffel |
Dat
vergrootglas blijkt dit keer niet nodig. De gehele maaltijd wordt voorzien van
royale hoeveelheden truffel. En vers nog bovendien. Hoe vaak kom je het tegen
dat de truffels ongeveer direct (om niet te zeggen stante pede) vanuit de aarde op je bord belanden? Als
antipasto worden we voorzien van polenta met truffel. Heerlijke polenta
trouwens, zo subtiel en sappig hebben we het nog nooit gehad. En de verse
truffel is daarmee bijzonder aardig in gesprek geraakt. Zo aardig zelfs, dat we
in culitaal dreigen te verzanden en flauwe woordspelingen gaan gebruiken om
onze ervaringen te beschrijven.
 |
| Tagliatelline met truffel |
Daarna
volgen de primi en komen achtereenvolgens grote schalen puik gemaakte
tagliatelline met tartufo en gnocchi met tartufo onze kant op. Het kan niet op!
Vervolgens gaat het gewoon door met de secondi. Het geeft niet wat (de carne
cruda slaan we over), als er maar truffel overheen kan. Alleen het toetje (in
ons geval semifreddo met chocola) weten we tartufovrij te houden.
 |
| Gnocchi met truffel |
 |
| Spiegelei met truffel |
En
of we ons wel bewust zijn, zo wordt er gemijmerd bij de koffie, dat in de
streek ook andere bijzondere paddenstoelen de aandacht meer dan waard zijn.
Hebben we al eens het genoegen gehad om kennis te maken met de prugnoli? Ook
die zijn niet te versmaden, maar daarvoor moeten we nog even wachten tot begin
mei.
