Finalmente!

De aanhouder wint! Dat viel ons laatst weer eens op toen we binnen stonden, zonder problemen twee kaartjes kochten en aan de bezichtiging begonnen. Dat laatste was wel eens anders geweest, en voor een dichte deur hadden we vaker gestaan. Laten we zeggen dat we hier een happy end gaven aan een geschiedenis die vermoedelijk in 2003 begon.

De ingang. Op het bord de openingstijden.

Dit alles eist enige nadere uitleg. We hebben niet de behoefte onze lezers in het onzekere te laten, dan wel in het duister te laten tasten. Het betreft hier (om het maar meteen op tafel te leggen) de Galleria Rizzi, het museum met de meest exotische openingstijden ter wereld. We liepen er voor het eerst langs bij ons eerste bezoek aan de sympathieke badplaats Sestri Levante. Museumbezoek was niet helemaal het doel van onze excursie. Zoiets ligt niet voor de hand als je langs de Tyrreense kust wilt flaneren. 

Flaneren kost in Sestri geen moeite, het is een badplaats met een prettige mix van grandeur, charme, overzichtelijkheid en sfeer. Er zijn twee stranden, met naar omstandigheden veel zand (probeer dat maar eens te vinden op de strandjes van de Cinque Terre). Er zijn chique hotels, leukere winkeltjes dan (pak hem beet) in het hardcore badplaatseninferno van het type Rimini, en het is allemaal overzichtelijk en prettig ogend. Als je de behoefte heb naar een badplaats te gaan, zo is onze vaste overtuiging, dan kun je maar het beste voor Sestri kiezen. Hoewel ook hier op zomerdagen parkeren een uitdaging is.

Het museum op streetview, juli 2015. Ongeveer genomen vanaf de ingang van de Citto Beach Club

Goed. Het is dus 2003, ons eerste bezoekje aan Sestri, en we zijn op weg naar de Baia del Silenzio, alwaar zich het tweede strand bevindt, maar ook zo iets prettigs als de Citto Beach Bar (uitzicht over baai en strand). En we lopen langs het museum. En het is dicht. Maar onze nieuwsgierigheid is gewekt. Je komt niet elke dag een museum tegen dat zich als het ware op het strand genesteld heeft. Waar in de winter de golven tegen de achtergevel slaan en in de zomer die zelfde achtergevel gebruikt wordt om na het zwemmen tegenaan te leunen. En die nieuwsgierigheid eist dat we naar binnen willen, maar dat is alleen mogelijk (zo zegt de folder, de website zegt het weer net iets anders) op zondag tussen 10 en 13 (maar alleen van april tot oktober), op woensdag van 16 tot 19 (maar alleen van mei tot september) en op vrijdag en zaterdag van 21.30 tot 23.30 (maar alleen van 10 juni tot 10 september).

Ook op het entreebiljet de openingstijden, net weer iets anders. Maar dat hoef je niet meer te weten als je het hebt aangeschaft.

Enkele jaren later lukt het ons in een van deze tijdvensters de voordeur te passeren, maar dan wordt ons verteld dat de kassa al dicht is en we vijf minuten te laat zijn. Dat mag gerust een deceptie genoemd worden, zeker in aanmerking genomen dat onze verzekering dat we in 25 minuten het hele museum wel door kunnen geen enkele indruk maakt. Nu zou je kunnen zeggen: dan maar niet. Maar zo zitten we toch niet helemaal in elkaar. Als het ons moeilijk wordt gemaakt komt een soort fanatisme over ons. Dus we moeten en zullen die verdomde Galleria in, of het nou de moeite waard is of niet.

Een paar weken geleden nemen we ook de laatste horde (voorbereiding is alles!) en gaan in de noodzakelijke 25 minuten het voormalige woonhuis van de advocaat Marcello Rizzi door, gebouwd in 1926 door zijn vader Vittorio, en in 1960 (bij de dood van Marcello) inclusief de gehele kunstcollectie aan de samenleving nagelaten. Nadere informatie daarover is  te vinden op de website http://www.galleriarizzi.com/.

Was het de moeite waard? We zullen eerlijk zijn: het was geen gebeurtenis die onze kijk op de wereld, de beschaving of de menselijke kwestie veranderd heeft. Maar we zijn blij dat het ons gelukt is en dat we dit van ons lijstje hebben kunnen afstrepen. Waarmee overigens niet gezegd wil zijn dat we een lijstje (type bucketlist) hanteren. Maar bij wijze van spreken dan.

Eigen foto’s (mocht eigenlijk niet, maar dat hadden we niet meteen in de gaten) volgen hieronder.  Om een beetje een beeld te geven hoe het eruit ziet.