dinsdag 19 december 2017

Borsalino




Hoewel wij als Droomhuis Italië niet de gewoonte hebben om hijgerig op het nieuws te zitten ontkomen we toch niet aan enige reflectie op het feit dat het hoedenmerk Borsalino in staat van faillissement verkeert. Wie Borsalino zegt, zegt Alessandria, een rustige provincie waar we met grote regelmaat verblijven. Alessandria Sud is onze favoriete Casello di Autostrada.

Vandaag, 19 december, bereikte het nieuws de Nederlandse kranten. Ook het televisiejournaal kon niet om het drama heen. In De Volkskrant werd (onder de kop Jubileumjaar iconische Italiaanse hoedenmaker eindigt in mineur: Borsalino na 160 jaar failliet) gememoreerd dat het fameuze merk niet meer helemaal van deze tijd kon zijn: “Toch kon uiteindelijk ook Borsalino, waar de productietijd van één hoed uiteenliep van zeven weken tot soms bijna een halfjaar, uiteindelijk het niet alleen meer hebben van de dandy's en excentriekelingen die zich graag met de beroemde Italiaanse hoofddeksel tooiden.” Dat lijkt een te simpele voorstelling van zaken. Het heeft mogelijk niet geholpen dat ook onze eigen Ronald Plasterk met enige regelmaat met een Borsalino is gesignaleerd (dat geeft een normaal mens iets te veel te denken, ook in het licht van andere bizarre eigenaardigheden van de man), maar er is natuurlijk veel meer aan de hand.

De collectie, afkomstig van de officiële website

In de eerste plaats is het onjuist dat Borsalino feitelijk failliet is. Weliswaar is het faillissement door de huidige eigenaar aangevraagd, maar het is vooralsnog geweigerd. Binnen enkele dagen worden de boeken naar de rechtbank van Alessandria overgebracht, en dan begint de echte juridische haarkloverij. In de tweede plaats dat het verre van uitgesloten is dat de vervaardiging van Borsalino’s in de toekomst mogelijk op heel andere leest geschoeid zal worden. De productie gaat op dit moment nog gewoon door, maar de toekomst is in nevelen gehuld.

Hoe wij dat weten? Gewoon door er de plaatselijke pers op na te slaan, want als warm medelevende deeltijd-Alessandrianen willen we wel weten hoe de klap is aangekomen. Immers: icoon. Immers: 160 jaar geschiedenis. Immers: Italiaanse trots.

Zo meldt het Alessandria News, dat uitgebreid op de zaak ingaat: “La legge ha fatto fino ad oggi la sua strada, la giustizia ancora no.” Italianen kunnen het mooi zeggen, maar de pijn is voelbaar. Eveneens is volgens de krant sprake van een koude douche en een diepe wond, gezien de historische waarde en het internationale prestige van het bedrijf.

Ook andere digitale periodieken zoals Alessandria Oggi en Il Piccolo jammeren volop mee. Bij de Alessandriaanse editie van La Stampa lopen de gemoederen hard op (19 december). De krant kopt: “Fallimento Borsalino, la rabbia della città di Alessandria: ‘Situazione assurda, il lavoro c’è’. Dal sindaco ai lavoratori della storica fabbrica di Spinetta: ‘Gli ordini ci sono’.” Kortom: Italiaanse toestanden. Veel emotie en absurditeit. Een gevuld orderpakket, en een schuldenlast die de huidige eigenaar niet meer wenst te dragen.

Om de sfeer er nog wat beter in te brengen brengt de Stampa ook enige achtergrond, met onder andere de trailer van de documentaire Borsalino City. Een Borsalino is immers niet louter een stukje hoofdbedekking, maar veel eerder een lifestyle. 

Er is niet voor niets een Borsalino-museum in het oude, ietwat krakkemikkig ogende fabrieksgebouw in hartje Alessandria ondergebracht. Op de website wordt het adres zorgvuldig verborgen gehouden, maar het is te vinden op de Via Camillo Cavour 84. De huidige productie vindt plaats in een non-descript pand op een non-descript nijverheidsterrein een tiental kilometers verderop, waar de lifestyle helaas ver te zoeken is.

De huidige eigenaar is trouwens een Zwitser (of een Zwitserse firma), die niet alleen de fysieke productiefaciliteiten, maar ook het merk Borsalino heeft gekocht. Dus hoeven we niet vreemd op te kijken als na een langdurig en onnavolgbaar spektakel een doorstart zal plaatsvinden, waarbij de productie naar China is verplaatst en de gemiddelde Borsalino (niet langer van konijnenhaar, maar van modern goedgelijkende en ventilerende kunststof) ook voor de gewone man en vrouw meer dan bereikbaar wordt. De vooruitgang is niet de stuiten. En Ronald Plasterk zal naar een ander gadget uit moeten kijken.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten