Castel Rocchero in Lume

Hoewel we als Droomhuis Italië niet de gewoonte hebben om hijgerig op het nieuws te zitten, is het goed om hier toch even te melden dat ook in 2017 Nederland vertegenwoordigd was bij het evenement Castel Rocchero in Lume.

Het team van Droomhuis Italië klaar voor de start.

Normaal gesproken neemt het immer sympathieke Casa Vecchia uit Grognardo de honneurs waar, maar dit jaar waren ze wegens omstandigheden verhinderd en dreigde een gat te vallen. Gelukkig was Droomhuis Italië in staat om op zaterdag 22 juli met een eigen team voor de noodzakelijke continuïteit te zorgen. Dank zij de nuttige tips uit Grognardo werd het een geslaagde avond.

Grootschalig wijnwerk.

Castel Rocchero in Lume is een jaarlijkse traditie van het plaatsje Castel Rocchero om de eigen voortreffelijke wijn onder de aandacht te brengen. Er wordt een door vuurschalen verlichte route door de wijngaarden uitgezet vanaf de grootschalige wijncoöperatie La Torre (aan de grote weg) naar het dorpje zelf op de heuvel, en in de tussentijd is het de bedoeling alle etappeplaatsen aan te doen om wijn te drinken en (hoe kan het ook anders in Italië) daar een hapje bij te eten.

De pendelbus.

We waren keurig op tijd aanwezig, zodat we vlakbij La Torre konden parkeren. Daardoor misten we weliswaar de charme van de pendelbus tussen de parkeerplaatsen verder weg en het beginpunt, maar het gemak wil ook wat. Een bijkomend voordeel was dat de zon nog niet onder was, want zo’n route door de wijngaarden is hier en daar behoorlijk stijl, zodat uitglijders (zeker met een slokje op) tot de reële mogelijkheden behoren.

De deelnemers stromen binnen.

Door deze omstandigheden vertrokken wij vooraan in het peloton, vlak achter de ervaren drinkers van het Varese Drinking Team, acht mensen sterk (waarbij wij, op het gevaar af de genderneutrale inclusiviteit gevaar aan te doen, vier mannen en vier vrouwen onderkenden). 

Het Varese Drinking Team bereidt zich voor.

Het Varese Drinking Team opereert onder het motto siamo tutti mortali fino al primo bacio e al secondo bichiero di VINO (we zijn allen sterfelijk tot de eerste kus en het tweede glas wijn) en straalt daarbij uit iedere week topprestaties te leveren. We hielden ze heel aardig bij. Waarbij overigens kan worden opgemerkt dat het de bedoeling was om en route zes glazen wijn weg te werken en zo drievoudig onsterfelijk te worden.

Onder muzikale begeleiding schenkt de heer Viotti zijn wijn.

Hoe dan ook: in de voetsporen van het team bereikten we lichtelijk buiten adem het tweede drinkpunt, het wijnbedrijf van de familie Viotti waar we in 2012 al eens uitgebreid langs waren gegaan (zie onze blog Un vino impegnativo). De Autignan (Bracchetto secco d’Acqui), die we toen al hadden geproefd en waarvan we een doosje mee naar huis hadden genomen, was nog steeds een puik wijntje met een smakelijk pepertje. 

Toen werd het snel donker.

Daarna werd het een makkie, omdat de afstand tussen de verschillende uitschenkpunten steeds korter werd, terwijl ook het percentage asfalt op de route steeg. Wel werd het steeds donkerder, zodat het feeërieke karakter van een intens wijndrinkend Castel Rocchero volledig tot zijn recht kon komen.

Mission completed!

Details over hoe we, na dit alles, weer bij de parkeerplaats langs de grote weg en onze auto’s uitkwamen zullen we niet verstrekken. Een pendelbus was hierbij in velden noch wegen te bekennen. Kort gezegd was het een inspannende, en daardoor in letterlijke zin ontnuchterende ervaring, zodat we zonder problemen de weg naar huis konden afleggen.

Je kunt niet vroeg genoeg beginnen.

De toolkit. Met zo'n tasje raak je nooit je glas kwijt.