Koffie

Er is nauwelijks een Italiaanser onderwerp dan koffie. Het kan vanuit velerlei perspectief worden benaderd, maar we houden het hier maar even uiterst praktisch. Voor ons doen. En gerelateerd aan dat leuke metalen koffiezetapparaatje, de caffettiera espresso, dat je op het gas kunt zetten en dat we minstens allemaal al drie keer mee hebben genomen uit Italië.

Je kunt het ding overigens ook gewoon op de Nederlandse markt kopen, bij de Hema, of zo. Maar daar gaat het hier niet om. De vraag is in dit verband even hoe je er de juiste koffie bij krijgt.

In de beginjaren van het Italiaanse koffiezetten in Nederland, toen Eddy Merckx fietste voor een door Faema gesponsorde ploeg (echt: we gaan dramatisch terug in de tijd: Faema is een fabrikant van grote koffiezetmachines voor de horeca, waarvan er toendertijd twee in Nederland waren en drie in België, ook een beetje de tijd van Salvatore Adamo, voor het gemak) had je twee mogelijkheden. Of de bijpassende koffie meenemen uit Italië. Of lijden. Hetzij omdat je Nederlandse koffie gebruikte, hetzij omdat je onbetaalbare geïmporteerde Italiaanse koffie aanschafte. De onvolprezen firma Heijn voorzag in het gat in de markt door van het huismerk Perla (wie heeft niet de zegeltjes gespaard en de encyclopedie in de boekenkast gezet?) een extra pittige koffiesoort aan te bieden, die naar Italiaanse wijze doppio tostato was. Ofwel, zoals didactisch werd uitgelegd: dubbel gebrand. Het resultaat van deze ijver kunnen we het beste omschrijven als heel apart (en van een zwartheid die we nog nooit bij enig pak Italiaanse koffie zijn tegengekomen), maar tot herhalingskopen zijn we nooit overgegaan.

Tegenwoordig is gelukkig alles beter, gaan we om de haverklap naar Italië, hebben we de beschikking over de meest geavanceerde koffiezetmachines ter wereld, maar die leuke caffettiera espresso bestaat nog steeds en wordt nog steeds meegenomen naar Nederland. En voor de gelegenheid nemen we nog steeds de bijpassende koffie mee. Maar let op: door die geavanceerde koffiezetmachines voor thuisgebruik heb je nu in de schappen van de Italiaanse supermarkt twee typen koffie slinks door elkaar gemengd op de schappen staan. De moderne hoge druk apparaten (16B) vereisen een soort maling dat te machtig is voor de ouderwetse metalen pruttelaar.

Wat dat voor gevolgen kan hebben werd ons praktisch duidelijk toen we een paar jaar geleden eens de beschikking hadden over zo’n modieus glazen koffiezetgeval, waarin je de koffie op de bodem gooit, er heet water overheen giet en vervolgens met een soort zeef (met een metalen veer rondom) het koffieprut naar beneden duwt. Echt de volmaakte koffiezetbeleving. Toen de koffie niet mee bleek te willen werken en we dus wat harder gingen duwen, vloog het hele apparaat in gruzelementen. Persoonlijke ongelukken bleven gelukkig uit, maar de handen moesten meteen onder het koude water, de kleren konden in de was en de keukenvloer en –kastjes kregen een frisse poetsbeurt.

Om na deze lange inleiding tot het praktische punt te komen dat we willen maken (zo zie je maar, doorzettingsvermogen wordt beloond): hebt u een leuke ouderwetse caffettiera en wilt u daarvoor de bijpassende koffie, kijk dan goed op de verpakking. Let bijvoorbeeld op de tekst: caffè per moka (of: per caffettiera moka). Als u het bijpassende symbool op de verpakking ziet afgedrukt is het helemaal in orde. Echter: de gemiddelde Italiaanse koffiefabrikant houdt wel van een uitdaging. En die uitdaging bestaat eruit om de aanwijzing dat de koffie geschikt is voor moka zo subtiel mogelijk op de verpakking te verstoppen. Het kan voor u dus nog spannend worden in de koffieafdeling van de supermercato. Veel succes!