Groeten uit Mondovì

Dat we zo op de laatste dag van het jaar de groeten doen uit Mondovì wil niet zeggen dat we er ook daadwerke-lijk zijn. We waren er deze zomer in juli. Maar voor onze beste wensen voor 2017 hebben we dankbaar gebruik gemaakt van een intrigerend en prikkelend stukje schilderwerk dat we daar op de muur van een huis aantroffen. In gedachten zijn we er dus wel, in ieder geval een beetje.

Mondovì basso, gezellig pleintje met muurschildering

Mondovì ligt, zo konden we in de zomerzon vaststellen, genoeglijk in het zuidwesten van Piemonte aan de rivier de Ellero (die zo’n tien kilometer verderop, bij Bastia Mondovì, in de Tànaro stroomt). Maar dat is allemaal niet vreselijk van belang. Het is een stadje met een prettige uitstraling. Een paar kilometer verderop bevindt zich ook nog eens, in Vicoforte, het uit de kluiten gewassen bedevaartsoord Santuario della Natività di Maria - Regina Montis Regalis, waar paus Pius de zevende op 16 augustus MDCCCIX is komen bidden toen hij door Napoleon Bonaparte in Savona gevangen was gezet. Roerige tijden vol oorlog, maar de draagstoel van de heilige vader heeft het overleefd.

Ingang funicolare in bovenstad

Dat is natuurlijk allemaal machtig interessant, maar voor ons bewoners van een plat en mistig land is vooral relevant dat Mondovì van oorsprong bovenop een heuvel lag, en het centrum pas naderhand naast de rivier werd gelegd. Dat nieuwe centrum is trouwens ook niet van gisteren, want het charmante pleintje waar we de inspiratie voor onze 2017-wens aantroffen is daar te vinden. Maar het oude centrum is nog ouder. En het allerfijnst hierbij is dat de beide centra met elkaar worden verbonden door een funicolare. Alleen dat is al een reisje naar Mondovì waard. En daarom gaat de rest van dit bericht over dit kabelspoorbaantje.

Voor de liefhebbers van techniek is een funicolare een ingenieus systeem, waarbij twee wagons aan elkaar verbonden door een kabel over spoorrails een steile helling op en neer worden getrokken. Door dit gebruik van een natuurlijk tegengewicht is sprake van een energiezuinige toepassing. Ook de ruimte wordt zuinig gebruikt, want omdat je weet waar beide wagons elkaar zullen kruisen kan het grootste deel van de tocht over enkel spoor.

Van boven naar beneden ziet het ritje er als volgt uit:

Oudste rijtuig, als foto nog aanwezig in het stationsgebouw

De funicolare van Mondovì werd geopend in 1886 en hield er in 1975 mee op, om in 2006, zwaar gemoderniseerd, een doorstart te maken. Nadat we er in juli 2016 een ritje in hadden gemaakt werd de maand augustus een topmaand qua bezoekersaantal. Daarna was in oktober periodiek groot onderhoud nodig en moest de tocht per bus worden volbracht. Maar de liefhebber kan in 2017 weer bijna elke dag op reguliere wijze op en neer. De dienstregeling is hier te vinden.

Model jaren vijftig, naar verluid in een winkel ondergebracht